„De KNVB remt ongewild de groei van voetbal voor vrouwen”, schrijft Anton Jansen,vice-voorzitter van de Stichting Vrouwen Voetbal Kennemerland. „De competitie moet uit het moeras getrokken worden”.
Het WK voetbal voor vrouwen komt eraan en de Oranjekoorts neemt toe. Media besteden ruime aandacht aan onze topspeelsters, en voetbal poppetjes en -plaatjes, marketing en sponsoring staan in de hoogste versnelling. Terecht, het vrouwenvoetbal is een heerlijke sport om naar te kijken en anders dan het mannenvoetbal.
De belangstelling voor het nationale team staat in schril contrast met de aandacht voor de Eredivisie Vrouwen. De competitie kampt met financieringsproblemen. Heerenveen Vrouwen kan het hoofd amper boven water houden en Achilles Vrouwen is door geldgebrek gestopt. Kleinere clubs als VV Alkmaar, ADO Vrouwen, Excelsior/Barendrecht hebben ongetwijfeld ook elk jaar weer moeite voldoende middelen bij elkaar te krijgen.
Wat is er aan de hand in Vrouwenvoetballand? Waarom zijn de Oranje Leeuwinnen zo succesvol maar is de Eredivisie Vrouwen het stiefkind van het Nederlandse voetbal? Het antwoord is in essentie eenvoudig. Geen spannende competitie, goede speelsters vertrekken naar het buitenland en wedstrijden worden vaak weggestopt op achteraf veldjes en gespeeld op impopulaire tijden. Er is nauwelijks publiek en vrijwel geen belangstelling van media. Waarom zou je daar als sponsor geld in investeren?
Het kan anders, zo bewijst Oranje. Bovendien zaten er enkele maanden geleden, bij uitzondering, maar toch, 60.000 toeschouwers bij de wedstrijd Atletico Madrid – Barcelona met ‘onze’ Lieke Martens. Martens baalt dat de Eredivisie voor vrouwen achterblijft bij de rest van Europa, zo liet ze weten: „Ik had gehoopt dat er na het gewonnen EK meer sponsoren met geloof in het vrouwenvoetbal zouden instappen. Dat de Eredivisie echt van de grond zou komen en dat speelsters niet meer zouden hoeven te werken naast het voetballen”. Nederland loopt volgens Martens in veel opzichten ver achter op landen als Duitsland, Frankrijk, Engeland en Spanje.
Jan Dirk van der Zee, KNVB-directeur amateurvoetbal, waar het voetbal voor vrouwen nog steeds onder valt, klaagt over de Betaald Voetbal Organisaties (BVO’s). „Deze competitie wil, ondanks de goede bedoelingen en talentvolle speelsters, maar niet van de grond komen. Het is het directe gevolg van de weinig daadkrachtige aanpak van BVO’s”, stelde Van der Zee.
Het zou een idee zijn het vrouwenvoetbal te koppelen aan het betaald voetbal van de mannen. De KNVB zou de clubs dan kunnen verplichten een percentage van hun inkomsten te reserveren voor het vrouwenvoetbal. Het lijkt er echter op dat de KNVB die macht niet heeft. Bovendien kan groot geld een rem zijn op de ontwikkeling van de professionele vrouwen tak: jong talent moet ook de kans krijgen in een professionele omgeving te kunnen rijpen. Gras groeit niet harder als je eraan trekt.
De KNVB remt met zijn beleid ongewild de kwalitatieve groei en ontwikkeling van het vrouwenvoetbal in Nederland. Nieuwe teams die staan te trappelen, mogen niet toetreden, want de Eredivisie moet een sterke competitie worden, dan maar met minder teams, zo redeneert de KNVB. Het effect is dat de Eredivisie Vrouwen een naar binnen gekeerde competitie is die geen aandacht krijgt van het grote publiek. Daar blijven ook media en sponsoren weg. Goede speelsters die hun brood met voetbal willen verdienen, vertrekken naar het buitenland.
Toch is vrouwenvoetbal in aantal al groter dan vrouwenhockey en met de wind in de rug van het WK en de Oranje Leeuwinnen kan een nieuwe aanpak het voetbal voor vrouwen in Nederland uit het moeras trekken. De KNVB moet dan durven de Eredivisie Vrouwen uit te breiden zodat in het hele land een spannende competitie kan ontstaan die meer mensen trekt, en daarna meer media en sponsoren.
Met zeven of acht clubs in de Eredivisie, en zonder promotie-degradatiesysteem, wordt het paard achter de wagen gespannen.
De verwachting dat een professionele voetbalclub geld voor vrouwenvoetbal overheeft, is niet realistisch zolang vrouwen geen geld in het laatje brengen. BVO’s investeren hun geld liever in de volgende dure mannelijke speler, daar ligt het grote sponsorgeld, publiek en aandacht voor het oprapen. Het is raar een kleine, sterke competitie met enkel toppers in stand te willen houden, zoals de KNVB wil. Ook bij de mannen heb je een eredivisie en een eerste divisie waarin goede en minder goede ploegen uitkomen.
Wachten op het grote geld benadeelt het vele talent dat nu trappelend langs de zijlijn staat en geen plaats krijgt om zich verder te ontwikkelen. Is het gek dat talentvolle meiden van achttien of negentien jaar het voetbal voor gezien houden en kiezen voor een maatschappelijke loopbaan door gebrek aan perspectief? Als je ziet hoe massaal jonge meiden op niveau trainen en spelen, is het voorspelbaar dat die meiden in no time op het hoogste niveau in de Eredivisie kunnen spelen. Voor al die meiden met ambitie zijn er niet genoeg Eredivisieclubs en Beloften teams om zich bij aan te sluiten. De Eredivisie Vrouwen heeft meer teams nodig.
Bron: www.nrc.nl
